ο ποιητής σπάνια υπαγορεύει μοναχά κοιμάται τις νύχτες του ωσάν είδωλο
μέσα από κλωστές η προβολή γεννάται -συγκίνηση- αν μη τι άλλο περιμένει
στην γήϊνη σφαίρα να φθάσει με κυματάκια μυθικών προσώπων όπως εγώ Κορίτσι
με βλέμμα του αδόκιμου και της κοινωνίας των αγγιγμάτων με φυσικότητα
σε έγκεντρη τροχιά της ανάγνωσης με ήθος και καλοσύνη ενός Ευγενή!
