Α.Χ. Πότε ήταν η πρώτη στιγμή που αντιληφθήκατε ότι πρέπει να γράψετε ποίηση;

Π.Λ. Όταν είχα πια συγκεντρώσει αρκετά ποιήματα και βρήκα κι έναν τίτλο για τη συλλογή και θεώρησα ότι αυτό είναι μια προσπάθεια, ποιητική.

A.Χ. Πόσο χρόνο σας πήρε να γράψετε την «Αφήγηση» το βιβλίο που εμπιστευθήκατε στην εκδοτική εταιρεία Κέδρος.

Π.Λ. Όχι πάνω από δύο μήνες. Βγήκε νεράκι, αφηγηματικά, σα να διηγούμαι μια ιστορία, προφορικά.

Α.Χ. Πόσα άλλα βιβλία έχετε εκδώσει; Μιλήστε μας λίγο για αυτά.

Π.Λ. Ατόφια βιβλία, δύο έχουν προηγηθεί. Αμφότερα στον Κέδρο. Η  Αναίτια Εποχή και ο Έρωτας και άλλα υγρά στοιχεία. Εκδόθηκαν το 2014 και το 2017 αντίστοιχα. Grosso modo, το πρώτο αποτελεί μία ακτινογραφία των εποχών, τεσσάρων, με όποιες παρενέργειες συμβαίνουν στον ανθρώπινο ψυχισμό, με την εναλλαγή τους. Θέμα κλασικό, ωραίο, συνεχές.

Ο Έρωτας και άλλα υγρά στοιχεία, αποτελεί ένα σύμπλεγμα ποιημάτων και πεζών μικρο-αφηγήσεων, που συνδιαλέγονται, διαφωνούν, συμφωνούν και παράγουν οπτικά και νοηματικά μια οικογένεια, ένα σύνολο λεκτικών χειρισμών, με θέμα τον Έρωτα και τη Θάλασσα.

Α.Χ. Πώς γράφετε τα βιβλία σας; Με ποιες πληροφορίες και ιδέες;

Π.Λ. Η γραφή, ειδικά η καλή γραφή έρχεται μόνο όταν λιώσεις τα μάτια σου στην ανάγνωση  άλλων και ειδικά βιρτουόζων της γραφής. Επίσης κι αυτό μόνο δεν αρκεί. Πρέπει να ταξιδεύεις. Να ταξιδεύεις σε ό,τι παράγει πραγματικό ταξίδι, δηλαδή αυθεντική συγκίνηση, με μοναδικά χαρακτηριστικά, ως πηγή αληθινών συμβάντων. Αυτό πια είναι δύσκολο να το βρεις και μάλλον το ανακαλύπτεις σε ό,τι έχει μείνει όρθιο, χωρίς να αλλοτριωθεί από το μετά-μεταμοντερνισμό και την ομοιογένεια του τίποτα. Αν καταφέρεις αυτά τα δύο, έχεις μια εγγύηση ότι αυτό που θα γράψεις, θα κάνει έναν ψυχισμό να σκιρτήσει όταν το αναγνώσει.

Α.Χ. Τι άλλο σας αρέσει να κάνετε όταν δεν γράφετε;

Π.Λ. Εκδρομές στη φύση, σαββατοκύριακα στο χωριό. Μάζεμα φρούτων και καρπών, τσαγιών, κάστανων και πάει λέγοντας.

Α.Χ. H έμπνευση πριν το ποίημα! Μιλήστε μας λίγο για αυτό.

Π.Λ. Δεν υπάρχει έμπνευση. Υπάρχει σώρευση γνώσης και αντίληψης για τα γύρω σου, για τα απλά, για τις απαντήσεις των ωραίων ανθρώπων στις επιθανάτιες αγωνίες τους. Αυτά είναι τα όπλα της ισορροπίας, της απλής ευτυχίας και της ποίησης.

Α.Χ. Ποιο είναι κατά την γνώμη σας αυτό το στοιχείο που χαρακτηρίζει την ποιοτική γραφή;

Π.Λ. Κατά τη γνώμη πολλών που ασπάζομαι, το κύριο χαρακτηριστικό της ποίησης, το οποίο διατύπωσε εύστοχα ο πατέρας της σύγχρονης ευρωπαϊκής ποίησης, ο Novalis, είναι πως η ποίηση είναι το απολύτως πραγματικό. Δηλαδή, είναι ο καθρέπτης του πραγματικού, αυτού που κρύβει κάθε πράγμα, κάθε ον και κάθε φυτό στον πυρήνα της ύπαρξής του και το οποίο πραγματώνεται με τον καταλύτη της φύσης. Η ποίηση του Ελύτη και του Apollinaire επί παραδείγματι, βρίθουν από τέτοιες επισημάνσεις και συστοιχίες εικόνας-πραγματικού.

Α.Χ. Ποιο είναι το πρώτο σας ανάγνωσμα και σε ποια ηλικία;

Π.Λ. Απ’ τα πρώτα ποιητικά μου αναγνώσματα ήταν μία συλλογή ποιημάτων του Πόε, την οποία αγόρασα με το χαρτζιλίκι μου από τις δουλειές που κάναμε το καλοκαίρι στα χωράφια. Ακόμα θυμάμαι τη χαρά μου όταν το άγγιξα και το ξεφύλλισα. Σα να πέρασα σε μια άλλη διάσταση, σε έναν κόσμο μαγείας, που τέτοιοι κόσμοι υπάρχουν στα παιδιά.

Α.Χ. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας αξιότιμε κύριε Λογγινίδη! Και σας εύχομαι καλή πορεία και καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο «Αφήγηση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

 

Π.Λ. Εγώ ευχαριστώ.